08 aug Wat heb je echt te zeggen
Op je werk neem je met regelmaat deel aan een bespreking, vergadering of een andere vorm van overleg, en tja … meestal niet zo enthousiast. Het vraagt kostbare tijd van je, er komt naar je zin te weinig uit, en er zijn te veel ‘regeltjes’, of juist te weinig. Dan is er nogal eens gedoe en heb je, een terechte, weerzin tegen ‘tricks en trucs ‘. Het kan zelfs zijn dat je na afloop het gevoel hebt van enige manipulatie. Herkenbaar?
Met alleen inhoudelijk doornemen van de materie ga je het niet redden. Een goede voorbereiding houdt ook in je houding en lichaamstaal actief instellen, het non-verbale deel in je communicatie en gedrag. Daarmee vergroot je letterlijk je aanwezig zijn, je reactievermogen en je effectiviteit. Plus het maakt het veel aantrekkelijker voor je.
Je weegt niet alleen ‘wat’ gezegd wordt, maar ook bepalend is door ‘wie’
Beeldvorming en beleving is een continu proces dat plaatsvindt bij de interactie. Niet alleen bewust, maar ook onbewust. Op het moment zelf wordt doorgaans niet teruggegeven wat je van de ander vindt en ervaart. Of het gebeurt dan meer ’tussen de regels’ en via de non-verbale communicatie. Zoals een opmerking, waarbij iemand zichzelf plaatst in vergelijking tot anderen door te zeggen: ”ik ben niet iemand die op elke slak zout legt” geeft tussen de regels een duidelijk signaal af.
In elke communicatie zit een omschrijving van de relatie
Door rol en positie in te nemen ten opzichte van die ander en de situatie. Ook kunnen deskundigheid- en vaardigheidsverschillen zorgen voor behoorlijke twistpunten, waarbij soms meer oog is voor de strijd, dan voor de inhoud en het echte doel. Wanneer er door een zelfde groep (in de ruime zin van het woord) regelmatig bijeen wordt gekomen treden er zogenaamde patronen op. Op den duur zal de communicatie met elkaar beheerst gaan worden door een aantal geschreven en ongeschreven normen. Die ongeschreven regels ontstaan doordat zij bepaalde gedragswijzen als vanzelfsprekend gaan ervaren. En door langer met elkaar bezig te zijn vormt zich ook min of meer een vastomlijnd beeld van elkaar.
Hoe comfortabel het ook is (of niet .. ), een rol te mogen vervullen waarin men zich geaccepteerd weet door anderen levert wel een aanzienlijke verkleining van het gedragsrepertoire op, jouw potentieel. En gemiste kansen!
Ben je voldoende duidelijk
En blijf je ‘boeiend’ voor de ander en natuurlijk spelen diens verwachtingen hier een rol in, mensen luisteren selectief. Doorgaans pakken we een rol die ons bekend is en ook voor anderen. Maar het loont eens te kijken hoe je het anders zou kunnen aanpakken. Niet alleen als soort van ‘verrassingstruc’, maar veel meer om hetgeen wat je als jouw bijdrage ziet tot haar recht te laten komen.
Dat vraagt van je
Een behoorlijke dosis van actie en reactie, je persoonlijke dynamiek op orde hebben, weten wie je bent, hoe je jouw rol pakt. En heb je daar moeite mee, ga dan oefenen, laat je spiegelen, vraag feedback, laat het eens helemaal mis gaan, leer daarvan!
En laat je dan horen en zien met wat je echt te zeggen hebt.