17 apr Terug naar huis
In de nabije omgeving van Werkhoven ligt het klooster Samaya (1960), het gebouw heeft de vorm van een slot. Wat eens een religieus huis was, en tamelijk ontoegankelijk voor buitenstaanders, is voor een spirituele zoektocht een inspirerende plek.
Ik was er voor de masterclass ‘Eindelijk thuis’. Een tweedaagse verdiepingsreis, georganiseerd door Zencenter, en begeleid door Ben Hoogenboom.
In de voorbereiding stond ik stil bij ‘thuis’. Wat is thuis voor me. Mijn ouderlijk huis, ‘mijn nest’, kwam als eerste bij me boven. Dat beschermde en veilige gevoel, de geur en het ritme. Samenzijn met mijn familie, bijzondere dagen, tradities, gezelligheid. Voorspelbaarheid en daarmee veilig.
Maar er is ook nog zoiets als ‘thuis’ in mezelf. Sta ik als een huis, hoe zit het met mijn innerlijke leiding. Wat maakt me aan het wankelen, hoe zorg ik ervoor dat ik stevig blijf staan.
Ik keek er naar uit om met al die aspecten van thuis me te omringen, ze in te ademen en te reflecteren. Samen met mijn mede ‘reizigers’ deze twee dagen.
Twee zien meer dan een .. Als je een vraagstuk met meer ogen bekijkt zie je eerder de oplossing. En dat gebeurde er ook. Na een tamelijk bewogen eerste dag kwam de rust en helderheid terug. Ik ervaar dat ik een nieuwe fase in mijn leven ben binnengestapt.
Ik ben me bewust geworden dat ik mijn werkzame periode in de status van in dienst van .. , alweer een poosje achter me heb gelaten. Nu sta in dienst van mezelf – voor hen die me het meest nabij staan – voor hen voor wie ik van betekenis kan zijn.
Dat het gemis van mijn ouderlijk huis nog steeds een feit is, en dat de gedachte aan ‘thuis’ dat gevoel oproept kan me verdrietig maken. Maar ‘thuis’ betekent ook dat ik weet wie ik ben, waar ik vandaan kom, waarvoor ik kies, waar en bij wie ik wil zijn, en waar ik naar toe ga. Ik vervolg de reis van mijn leven. Onafhankelijk maar wel in verbinding. Vrij!